Hugo Stern kan geen contact maken met andere mensen. Hij is daarom
met zo veel hart en ziel leraar van groep 4 aan basisschool De Regenboog. Voor
de klas staan biedt hem een omgeving waarin hij volgens vaste protocollen met anderen
kan praten. Hij wilde daarom ook zo graag een zoon. Iemand die hem opwacht als
hij uit zijn werk komt. Iemand met wie hij kan bowlen. Iemand met wie hij samen
kan zijn zonder zich ongemakkelijk te voelen, omdat het zijn eigen vlees en
bloed is.
De zwijgzame, passieve man heeft zijn leven op orde. Maar
als Thomas Heerma van Voss hem in Stern
introduceert, begint zijn bestaan te kapseizen. De moderne manager van de
school stuurt hem op prepensioen. Zoon Bram kondigt aan om na zijn eindexamens
voor een jaar te vertrekken naar Zuid-Korea. En zijn vrouw, een semi-bekende
schrijfster, is ook al van hem verwijderd. Ze schrijft een roman over hem omdat
dat de enige manier is waarop ze nog contact met hem kan maken.
Het strak, zij het wat vlak geschreven Stern is knap opgezet. Op het juiste moment introduceert Heerma van
Voss steeds nieuwe informatie over Bram, waardoor de lezer almaar scherper in
beeld krijgt hoe zeer Sterns liefde voor hem een façade is. Daar staat
tegenover dat de geloofwaardigheid soms ondergeschikt is aan het plot. Hoe kon Sterns
vrouw verliefd op hem worden? Woont een basisschoolleraar in Amsterdam
Oud-Zuid? Dat doet afbreuk aan wat een ontroerende roman had kunnen zijn.
Thomas Heerma van
Voss – Stern (220 p.) – Thomas
Rap, € 16,90 , ISBN 978 90 004 0036 8
(Eerder gepubliceerd in BOEK 4, 2013)
Zie ook:
- Een later gemaakt stuk over Heerma van Voss' korte oeuvre tot nu toe
Zie ook:
- Een later gemaakt stuk over Heerma van Voss' korte oeuvre tot nu toe
Geen opmerkingen:
Een reactie posten