Uitgeverspraktijken: de kopieerbeveiliging van Van Dale

Uitgeverij Van Dale wil piraterij voorkomen. Welke uitgeverij niet, zou je zeggen. Maar vergeleken bij het gemak waarmee andere mij, al dan niet op verzoek, pdf's van te verschijnen boeken sturen, doet Van Dale tenminste zijn best om illegale verspreiding van die bestanden te voorkomen. Op iedere pagina van de jubileumuitgave Verhalen over taal staat schuin 'recensie-exemplaar' gedrukt – zoals op geld in bordspelletjes vaak 'specimen' staat afgedrukt.

Maar wat me vooral verbaasde was deze toelichting in het colofon. Een toelichting die dus ook in het vandaag te verschijnen boek staat. 'In deze uitgave zijn enkele kenmerken aangebracht die het ongeoorloofd kopiëren van (een deel van) deze uitgave kunnen aantonen'. Wat zouden die kenmerken zijn? Enkele onopvallende taalfouten? Een grafisch foefje? Ik heb geen idee. Ik kwam bij het lezen niets geks tegen. En als ik ernaar zou vragen, zou men ongetwijfeld zwijgen.
In ieder geval heeft Van Dale ruime ervaring met dergelijke kopieerbescherming, zoals elders in Verhalen over taal te lezen is. Het neemt in woordenboeken niet-bestaande ofwel spookwoorden op, die het bij notaris laat vastleggen, om toekomstig plagiaat te kunnen aantonen. Zo'n spookwoord schijnt 'honduree' te zijn geweest, zoals volgens de 11e editie van de Dikke Van Dale uit 1984 het papiertje heet dat tussen afzonderlijke plakjes ham, kaas en dergelijke wordt gelegd.

Meer uitgeverspraktijken:

- Over het uitgaven van verzamelbundels

- De uitgevers van Jannah Loontjes
- Mondriaan is niet zo moeilijk te vinden
- Over het lezen van ongecorrigeerde drukproeven
- Luis Fernando Verissimo: afgewezen auteur neemt wraak