Schuld van Walter van den Berg is een van
de genomineerden voor de Dioraphte Literatour Prijs.
In het voorjaar stond de roman die is verschenen bij Das Mag, al op de
shortlist van de Libris Literatuurprijs. De auteur legt de betekenis en het
belang van beide prijzen naast elkaar.
Sinds maandag kunnen jongeren tussen de
15 en 18 jaar stemmen voor de Dioraphte Literatour
Prijs. Wat merk je daar van?
‘Een Facebook- en Twitterbericht van de
organisatie, dat ik heel voorzichtig heb geretweet. Ik vind stemmen altijd
lastig. Het gaat er voor mijn gevoel altijd om datgene wint die de meeste
mensen kan mobiliseren. En ik denk niet dat ik
uiteindelijk veel 15- tot 18-jarigen onder mijn volgers heb. Dus ik laat het
maar gebeuren. Stemmen doet ook af aan de waarde van een prijs.’
Maar er wordt niet gecontroleerd of een
stemmer de juiste leeftijd heeft.
‘Ik weet het. Dat gebruik ik ook als
excuus om geen campagne te hoeven voeren. Stel je voor: straks voer ik hard
campagne, maar win ik toch niet. Heel lullig. Dan ken ik kennelijk niet genoeg
mensen die mij aardig vinden.’
Voert je uitgeverij wel campagne?
‘Daar hebben we het niet over gehad. Het
zou kunnen, ik zal straks eens kijken op de Facebook-account van Das Mag. Of
hen bellen.’
Ben je wel blij met deze nominatie?
‘Natuurlijk. Het is heel leuk.
Literatuur voor jongeren is ongelooflijk ingewikkeld. Toen ik zelf tussen de 15 en 18 was, las ik hooguit Voetbal International. Terwijl literatuur voor sommige
jongeren heel belangrijk is. Niet allemaal – er zijn ook jongeren die prima
zonder literatuur kunnen leven. Maar voor sommigen wordt het leven met boeken makkelijker. Dan is het goed dat deze prijs hen
attendeert op literatuur.’
Zo geformuleerd klinkt het alsof de
nominatie voor jouw boek bijzaak is.
‘Een prijs is leuk voor een schrijver.
Maar uiteindelijk is het de bedoeling van de organisatie om boeken onder de aandacht te brengen. Wélke boeken is inderdaad
bijzaak.’
Is Schuld geschikt voor jongeren?
‘Dat denk ik wel. Er zitten veel lagen
in. Je kunt het heel diep lezen, maar je kan ook alleen de spannende
verhaallijn eruit halen. Dat maakt Schuld een makkelijk
boek om doorheen te komen. En ondertussen raak je als niet-getrainde lezer,
zoals jongeren over het algemeen zijn, andere lagen aan. Het is mooi dat de
jury dat heeft herkend.’
Hoe verhoudt de Dioraphte Literatour Prijs zich tot de Libris Literatuur Prijs?
‘De Libris is de Nederlandse Booker
Prize. Die nominatie was héél bijzonder. De Dioraphte is het dessert bij dat
grote diner.’
Merk je het verschil aan bijvoorbeeld de
verplichtingen die een nominatie met zich meebrengt?
‘Voor de Libris heb ik
ook niet heel veel moeten doen. Een paar interviews tijdens de
nominatieperiode. Alleen de winnaar moet daarna plotseling overal opdraven.
Maar voor de Dioraphte is er helemaal niets. Met jou bellen is tot nu toe het
enige. En ik val in voor een schrijver tijdens de
Literatour. Over twee weken ben ik daarom op een school in Breda. Iets wat ik overigens met gemengde gevoelens doe. Ik heb
een haat-liefdeverhouding met voorlezen op scholen. Haat, omdat het eng is:
voor een klas gaan staan staan waarvan de meeste
leerlingen niet geïnteresseerd zullen zijn. En liefde, omdat het ik het
belangrijk vind die paar jongeren te bereiken met mijn boodschap: dat ze niet
alleen zijn, dat ze niet raar zijn omdat ze een kutjeugd hebben of hebben gehad en dingen zijn gaan doen als verhalen schrijven
of toneelspelen.’
Je zou zeggen dat juist de genomineerde
auteurs mee moeten op Literatour.
‘Ik denk dat de organisatie van de tour bewust andere
auteurs kiest dan de genomineerden om een zo groot mogelijk
bereik aan schrijvers te halen.’
Ook je uitgeverij maakt zich minder druk over deze prijs?
‘Na de Libris-nominatie hadden ze een
sociale media-campagne en kreeg ik een paar interviews via hen. En wat ze nu
doen weet ik dus niet.’
En de boekhandel?
‘Voor de Libris zorgde de organisatie
voor promotiemateriaal in de winkel. Maar nu gebeurt toch ook wat. Ik kreeg
appjes van vrienden met foto's van Hoogstins in Amsterdam en Verkaaik in Gouda waar de genomineerde boeken bij elkaar liggen met een banier van de prijs. Zelf kom ik amper in boekhandels nu ik
min of meer buiten de bewoonde wereld woon, maar het kan best dat er meer
zijn.’
Heeft de Dioraphte Literatour Prijs dan,
alles bij elkaar opgeteld, wel enig commercieel belang?
‘Dat weet ik niet. Bij de Libris verkocht ik tijdens de nominatieperiode duizend
exemplaren, omdat het boek overal flink opgestapeld lag. Nu moet het nog
blijken.’
Gaan in ieder geval meer jongeren je
lezen?
‘Dat denk ik wel. Ze zitten sowieso in
de leeftijd van de verplichte boekenlijsten. Dankzij
de prijs en de Literatour krijgen ze een stapeltje boeken aangereikt die ze
zouden kunnen lezen. Ik denk wel dat nu een aantal Schuld zullen bespreken tijdens hun
mondelinge examen volgend jaar.’
(Eerder gepubliceerd op Boekblad.nl, 7 sep)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten