Annemie Jans en Eric Visser,
oud-eigenaren van De Geus, geven vijf jaar lang elk jaar 5.000 euro aan een
Nederlandstalige auteur uit hun fonds. Eerste winnaar van De Pluim is Onno
Wesseling, die twee romans bij De Geus heeft gepubliceerd. Er zijn ook andere
manieren dan een zo hoog mogelijk voorschot om een schrijver te laten merken
dat je zijn werk graag uitgeeft, vindt hij.
Dat moet een aangename verrassing zijn
geweest.
'Héél aangenaam.
Annemie en Eric hadden deze prijs een jaar geleden bij hun afscheid
aangekondigd, maar ik had er geen rekening mee gehouden dat ik hem zou kunnen
krijgen. Toen ze mij en mijn vrouw uitnodigden voor een etentje in een goed
restaurant in mijn woonplaats Amstelveen was ik hem eerlijk gezegd alweer
vergeten. Ik snapte daarom niet dat er voor nóg twee mensen was gedekt. Na een
minuut of tien kwamen uitgever Nele Hendrickx en mijn redacteur Ad van den
Kieboom binnen. Waarom? Annemie verloste me gelukkig snel uit mijn lijden:
"Herinner je die prijs nog?" Ja, het is echt een heel grote erkenning,
ook vanwege de reden waarom ik hem kreeg.'
Want?
'Eric vertelde
dat hij bij de oprichting van De Geus vooral verhalenvertellers in zijn fonds
wilde opnemen. Zo zie ik mezelf ook: als een verhalenverteller.'
Bent u daarom in 2013 bij De Geus
gedebuteerd met De eeuw van Carlos Moreno
Amador?
'Ik heb vooral
voor De Geus gekozen om hun kritische houding. Toen Sebes & Bisseling mijn
boek uitzette, waren uiteindelijk twee uitgeverijen heel enthousiast. De eerste
– ik noem geen naam – beloofde al die mooie dingen die je als debutant wil
horen, zoals: "we gaan je boek uitgeven als hardcover". De Geus was
net zo enthousiast, maar Ad zei óók: "er moet nog wel het een en ander aan
je manuscript worden gedaan". Hij gaf daar gelijk concrete voorbeelden
van. Dus toen er een veiling kwam en beide ongeveer evenveel boden voor een two
book-deal, dacht ik: bij De Geus zullen ze minder snel tevreden zijn en langer
met de redactie doorgaan.'
En dat bleek?
'Jazeker. De
Geus had een duidelijk idee van wat ze met het boek wilde. Sander van Vlerken,
die toen nog uitgever was, besloot toch geen hardcover te maken om de prijs
laag te houden. Dat vond ik vervelend om te horen, maar hij kon goed uitleggen
waarom.'
Wat gaat u met het prijzengeld van 5.000
euro doen?
'Dat gaat vooral
op aan publiciteit. Dat is ook de reden van De Pluim: auteurs ondersteunen die
niet de aandacht krijgen die ze verdienen. Dat maakt het ook een prijs van deze
tijd, waarin het zo moeilijk is geworden om zonder bestseller toch aandacht te
krijgen. Ik ben niet veel besproken in landelijke dagbladen. Dat wil zeggen:
een keer, in het Algemeen Dagblad.
Daarnaast gebruik ik een deel gewoon om te leven. Schrijven is zoals bekend
geen vetpot.'
Wat voor campagne gaat u precies voeren?
'We hebben er
wel over gesproken tijdens het etentje, maar dat moet ik nog allemaal uitwerken
met Nele, Ad en de andere mensen van Singel Uitgeverijen, die De Geus heeft
overgenomen. Ook wil ik de ideeën bespreken met Remco Houtepen van Venstra – de
winkel waar ik al mijn hele leven, vanaf het moment dat ik er mijn schoolboeken
haalde, vaste klant ben. In de boekhandel weten ze toch het beste wat werkt en
wat niet. '
Toch heeft het ook iets geks: hadden Jans
en Visser – met alle respect uiteraard – dat geld destijds niet al kunnen investeren
in publiciteit voor uw werk?
'Dat vind ik
moeilijk om te beantwoorden. Ik ken het beschikbare budget niet. Ik weet ook
dat de lezersmarkt erg onder druk staat en alle boeken illegaal kunnen worden
gedownload, waardoor het uitgeven van een boek – toch al een gok – nog
onzekerder is geworden. Er zijn in het verleden boeken uitgegeven waar
behoorlijk op is toegelegd. Niet per se door De Geus, maar door uitgeverijen in
het algemeen. Dan kan ik me voorstellen dat een uitgeverij niet te veel risico
wil nemen. Tegen die achtergrond kan ik De Geus alleen maar prijzen voor de
manier waarop ze mijn boeken in de markt hebben gezet. Er is echt nagedacht
over hoe dat het beste kan. Er werd ook serieus geluisterd naar voorstellen van
mijn kant.'
Hoe ging dat met Suiker uit 2016?
'Publiciteitsmedewerker
Fran van den Bogaert heeft daarvoor fantastisch werk verricht. Dankzij haar zat
ik bijvoorbeeld op de radio bij Kunststof
en Opium. En alle journalisten die
zeiden te reageren, belde ze net zo lang na tot ze inderdaad reageerden. Helaas
werkt zij niet meer voor De Geus.'
Geldt dezelfde redenering voor
voorschotten en royalty’s? Die hadden niet hoger hoeven te zijn?
'Er zijn ook
andere manieren om te laten blijken dat je een schrijver graag wilt uitgeven.
Dat ik een two book-deal kreeg bijvoorbeeld, terwijl ik van Suiker nog niet meer dan een concept
had.'
Toch zijn er steeds meer uitgeverijen die
auteurs hogere royalty’s geven. Steeds meer auteurs exploiteren hun werk zelf
om er meer aan over te houden.
'Ik heb het
geluk dat mijn vrouw, die operazangeres en -regisseur is, de kostwinnaar is. Ik
hoef niet uitsluitend van het schrijven te leven. Dan vind ik het belangrijkste
dat ik een uitgeverij heb die probeert zo veel mogelijk lezers voor mijn boek
te vinden. Dat doet De Geus. En misschien klinkt hogere royalty’s aanlokkelijk,
maar ik weet helemaal niet of dat realistisch is. Of wat voor consequenties dat
heeft. Daarvoor weet ik te weinig van de economische aspecten van het uitgeven.'
Tot slot: hoe is het bij De Geus nu Jans
en Visser weg zijn?
'Dat ga ik
komend jaar merken. Omdat ik sinds de overname druk bezig was met het schrijven
van mijn derde boek, heb ik nog weinig te maken gehad met Singel Uitgeverijen.
Ik heb het manuscript een paar weken geleden ingeleverd. De fase waarin je echt
contact hebt met een uitgeverij begint nu.'
(Eerder gepubliceerd op Boekblad.nl, 29 nov)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten