Nederland kampte eind mei met hevige onweersbuien. Een boekverkoper die daar schade van ondervond was Jos van Loon van Messink & Prinsen in Aalten. Heel vervelend – al bezorgde het hem ook een fijne bevestiging van de klantentrouw.
Hoe was je week?
'Vanwege het warme weer was het rustig in de winkel. Ik word daar altijd een beetje bang van, maar als ik dan contact met collega's heb, hoor ik dat dat voor iedereen geldt. Alleen omdat het hier opeens heel hard ging regenen, was het toch een hectische week.'
Wat gebeurde er dinsdag?
'Om half zes 's middags begon het hard te regenen. Vaak trekt onweer over of naast Aalten, maar nu kregen wij de volle laag – drie kilometer verderop viel er niets. Wij zitten in een aflopende straat. Voor mijn deur vormde zich daarom een plas. Met matten kon ik ervoor zorgen dat het de andere kant op liep, verder de straat af. Toen zei de klant die rustig aan het winkelen was: "Volgens mij hoor ik iets druppelen?". En inderdaad. Dus wij kijken en ja hoor: achterin, vanuit een bak aan het plafond waar allerlei leidingen lopen, druppelde het naar beneden. En allengs steeds meer. Er begon een heel watergordijn de winkel in te lopen.'
Toen probeerde u te redden wat er te redden viel?
'Zeker. Ik begon als een gek de boeken uit de kasten en op de tafels daar weg te halen. De klant hielp meteen mee. Ik zette er prullenbakken en later emmers neer om het water op te vangen. Maar dat hielp niet echt. Na twintig minuten stopte het met regenen, maar het bleef druppelen – vanuit een platje erboven, zo bleek later, waar de afvoer de regen niet meer aan kon.'
De schade bedroeg zo'n 200 boeken, schreef u op Facebook.
'Toevallig kwam de dag erna de persoon die voor ons de marketing doet. Zij is hier eens in de veertien dagen. Ze heeft alle boeken beoordeeld op de mogelijkheid om ze nog te verkopen en de boeken die echt te beschadigd waren voor ons in een Excel-bestand gezet. Als je dan uitgaat van een gemiddelde verkoopprijs van 20 euro, heb je het over een schade van vier- tot vijfduizend euro. En dan heb ik nog het geluk dat de regen niet een uur later was gevallen. Dan had ik thuisgezeten.'
Wordt de schade gedekt door de verzekering?
'Die heb ik uiteraard snel gebeld. Maar pas volgende week vrijdag komt er een expert. Gelukkig heb ik, naast het redden van de boeken, met mijn telefoon ook een paar filmpjes gemaakt om hem dat te laten zien.'
U bent er niet gerust op dat de verzekering het in orde maakt?
'Nee. Ik ben iemand die zich altijd druk maakt om dat soort dingen. Maar mijn vrouw Maaike Prange en ik – de winkel is van ons samen – hebben het al eerder meegemaakt. Een jaar of tien geleden, in ons vorige pand. Zo'n expert zegt gerust: "dat boek kun je nog wel verkopen, er is maar een klein hoekje nat". En als ik tegenwerp dat mensen dat echt niet meer willen, krijg je te horen: "maar als een kind het even beetpakt, is het ook beschadigd". Kijk ook naar Haasbeek Herenhof in Alphen aan de Rijn: na een brand wilde de verzekeraar niet uitkeren omdat ze de meterkast niet tijdig hadden gecontroleerd. En dan moet je jarenlang procederen en is het nog niet afgerond. Daar ben je toch niet voor verzekerd?'
Is de reactie van de toevallig aanwezige klant exemplarisch voor hoe andere klanten de volgende dag reageerden?
'Absoluut. Iemand kwam ons een tablet chocola brengen, van een ander kregen we bloemetjes. Een klant die zelf pas om zeven uur 's avonds hoefde te gaan werken, bood aan om daarvoor ons te helpen opruimen. Iedereen is heel begaan met de winkel.'
De burgemeester kwam ook langs.
'We hebben net een nieuwe burgemeester in Aalten. Hij leest zoiets en toont dan gelijk zijn betrokkenheid met de ondernemer. Hij deelt dat ook op Twitter, met foto van mij. Ik denk dat we daar heel blij mee moeten zijn.'
En zo werkt een ramp in feite heel stimulerend voor de lokale functie van een boekhandel.
'Natuurlijk, al zie ik dat niet direct terug in de cijfers. Ik moet er wel bij zeggen dat in Aalten heel sterk de cultuur heerst om de plaatselijke ondernemers – bijna allemaal zelfstandige winkeliers – te steunen. Het besef is groot bij klanten dat ze misschien wel alles op internet kunnen bestellen, het dorp straks geen boekhandel meer heeft. Of sportzaak of modezaak.'
De steun is niet meer dan na de vorige lekkage? Of na de inbraak van vier jaar geleden?
'Wel meer dan tien jaar geleden. Toen hadden mijn vrouw en ik de winkel pas een paar jaar en waren we nog druk bezig met het opbouwen van een klantenbestand. Nu zijn de klanten veel closer. Is de gunfactor dus ook groter. Maar na de inbraak kregen we het meeste steun. Dan zien klanten je echt als slachtoffer. Er was ook een behoorlijk groot bedrag kwijt, dat nooit is vergoed. Bij een lekkage denken ze eerder: dat dekt de verzekering wel.'
Heeft u iets gehoord van collega-boekverkopers?
'Nee. Maar misschien weten ze het ook niet. En als ik mezelf de vraag stel: wat zou ik doen als ik hoor dat een collega in Varsseveld of Lichtenvoorde zoiets meemaakt? Misschien dénk ik wel: ik laat van me horen, maar dan ben ik vervolgens te druk met het dagelijks reilen en zeilen.'
En wat gaat u deze zondag doen om de waterschade te vergeten?
'We zijn kerkelijk, mijn vrouw zit zelfs in de kerkenraad. Dus zeker de eerste zondag van de maand proberen we altijd naar de dienst te gaan. Daarna werk ik wat: de site bijhouden, fondscatalogi doorlezen. Maar vooral: heerlijk lezen.'
(Eerder gepubliceerd op Boekblad.nl, 3 jun)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten