Post mortem dus, van Peter Terrin. Na een ongebruikelijk korte vergadering van zo'n driekwartier koos de jury voor deze intrigerende en ingenieuze roman, die zich niet eenvoudig laat navertellen maar wél een belevenis is om te lezen. Het boek raakt je in het hart en zet je aan het nadenken. Het boek stelt expliciet relevante vragen over de verhouding tussen werkelijkheid en fictie in deze gemediatiseerde wereld, waarbij de fictie het nadrukkelijk overwint.
PS. De Gouden Pinguïn, ook gisteren uitgereikt, ging naar Herman Verbruggen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten