'Mijn toenmalige uitgever Emile Brugman voorspelde zes jaar
geleden al: 150 auteurs kunnen in Nederland van de pen leven, binnenkort dunt
dat gezelschap uit met een derde. Als schrijver is het zaak om bij die laatste
honderd te blijven nu alles is teruggelopen – de inkomsten uit royalty’s en
nevenrechten net zo goed als de inkomsten uit lezingen. Zoals de boekenmarkt
met een kwart is gekrompen, zijn de honoraria voor lezingen dat ook.
Ik heb niet te klagen. Ik verdien telkens genoeg aan een
boek om daarmee het volgende te financieren. Maar wat als een schrijver dat
niet lukt en aanklopt bij zijn uitgeverij? Ik weet niet hoe die reageert.
Misschien moeten die schrijvers vaker ludieke acties bedenken als Eva Rovers,
die een veiling organiseerde om haar Boudewijn Büch-biografie te kunnen
afmaken.
De gekrompen markt heeft geen effect op de inhoud. Niemand
vraagt mij om concessies te doen. Stikvallei
gaat over het ontstaan van verhalen naar aanleiding van een mysterieuze ramp in
Afrika. Geen onderwerp waarvan een uitgever denkt: brengen we makkelijk aan de
man. Toch blijft de begeleiding, toewijding en betrokkenheid voortreffelijk.
Tegen mij zeggen ze: ga jij nou maar schrijven, wij doen de rest.
Ik heb daarin geen uitzonderingspositie. De Bezige Bij
gebruikt onverminderd winst uit bestsellers om boeken uit te geven zonder
potentieel als kaskraker. Nu het middensegment wegvalt – boeken waarvan je enkele
tienduizenden exemplaren verkoopt – is dat belangrijker dan ooit. Een
uitgeverij moet dan wel elk jaar een paar bestsellers hebben.
Om dat te bereiken bespeur ik een grotere alertheid. Een
grotere creativiteit. Denk aan de afspraken rond de distributie met een aantal
boekhandels. Dat was voorheen ondenkbaar.
Ik merk het ook bij Fosfor. Dat is een nieuwe manier om
lange reportages, van vroeger en nu, digitaal te kunnen uitgeven nu die niet
meer in tijdschriften verschijnen en zelden nog worden gebundeld. Fosfor is in
gesprek met drie grote uitgeverijen over samenwerken. Ook dat is: grotere
alertheid op nieuwe kansen.'
FRANK WESTERMAN (1964) publiceert
sinds twintig jaar literaire non-fictie als 'El Negro en ik' en 'Stikvallei'.
Voor zijn laatste boek stapte hij over naar De Bezige Bij. Sinds 1 januari is
hij mede-eigenaar van Fosfor, die digitale journalistieke longreads uitgeeft.
Zie ook:
Geen opmerkingen:
Een reactie posten