De Ierse schrijvers Colin Barrett en Kevin Barry over Nederland

Colin Barrett en Kevin Barry verwijzen in hun bundel allebei naar Nederland. De eerste laat in 'De maan' Martina vertellen dat ze ooit in Groningen was, daar een nacht in een park rondhing en een zwerver ontmoette. Waarom Groningen? vroeg ik Barrett bij Borderkitchen. Het bleek de klank van de plaatsnaam, die stond hem aan. Al begreep hij nu dat je in Nederlands toch iets anders zegt dan het 'krunninge' dat hij ervan maakte. Hij was er nog nooit geweest.

Barry schreef 'De Killaryfjord' over een dichter die, moe van de poëzie, een hotel aan de Ierse westkust had gekocht. Twee van zijn gasten daar zeiden op een avond dat ze in het restaurant van die 'Nederlandse flikkers' hadden gegeten, waar ze allerlei ingewikkelde gerechten als Tiramisu kregen voorgesteld. Barry excuseerde zich voor de belediging – niet gemeend, ben ik bang – maar legde ook uit dat in de jaren 1960 en 1970 veel Nederlandse hippies naar deze kust kwamen om marihuana te verbouwen. Nog steeds is de kans groot dat als je ter plekke groente en fruit op een biologische markt koopt, het door Nederlanders is verbouwd. Vandaar dus: Nederlandse flikkers.
Al zijn de Nederlandse auteurs die ooit, vast of tijdelijk, in Ierland woonden bepaald geen hippies. Marten Toonder, Ida Gerhadt, Bezige Bij-oprichter Geert Lubberhuizen en, recenter, Arnon Grunberg.

Zie ook dit stukje over beide verhalenbundels.