In Engeland ging de 20e Bad Sex Award deze week naar de Canadese Nancy Huston. In Nederland zou ik de prijs graag uitreiken aan Roel Smits voor de eerste pagina van hoofdstuk 7 uit zijn roman
Ik ben de zoon van John Lennon. De hele pagina citeren gaat wat ver, omdat ik dan meer van het verhaal moet uitleggen en een hoop overbodige details moet overtikken, maar als ik de zinnen eruit licht die de daad zelf beschrijven, moge duidelijk zijn dat Smits zó plastisch en feitelijk is dat je vol walging je hoofd schudt. Hoe wanhopig moeten personages zijn willen ze op deze manier de liefde bedrijven?
'Ik sta op het punt mijn hospita binnen te glijden. In technische zin is er nog geen sprake van overspel – de gebeurtenissen tot nu toe kunnen worden afgedaan als een misverstand.'
'Terwijl mijn pik zoekt naar Maggies opening (ik lig bovenop, zij kijkt me aan en herhaalt mijn naam (...)) vraag ik me af hoe bewust deze vrouw was van haar verleidingsstrategieën.'
'Hij zit erin. Ik ben erin geslaagd Maggies ingang te vinden en mijn geslachtsdeel naar binnen te schuiven, en ik realiseer me heel scherp dat ik nu officieel overspel pleeg.'
Geen opmerkingen:
Een reactie posten