Iedere maandag kwam de Rotterdamse boekhandelaar Huibrecht
Willem Blok bij de vader van Jan Brokken thuis. Hij kwam persoonlijk de
bestelling bezorgen die de dominee van Rhoon die ochtend had geplaatst. Bleef
een uurtje. Dronk koffie, daarna een neut. En ze praatten, waarover is Brokken
nooit te weten gekomen.
Er is veel veranderd in meer dan een halve eeuw, denk je dan.
Welke boekhandelaar heeft nu zo’n intensieve, nauwe band met een klant? Hij is
druk bezig met overleven in een tijd waarin mensen minder lezen en de
concurrentie met supermarkten en internet toeneemt.
Het portret dat Jan Brokken over Blok schreef, gaat niet
over de veranderingen op de boekenmarkt. Het is het levensverhaal van de man,
die zijn hart heeft verloren aan het boekverkopen, maar veel meer was. Een
verzetsman en kampoverlevende, een barse baas voor zijn personeel, en tegelijk
een gezelligheidsdier.
Ergens is die keuze jammer. Brokken schreef Blok als jubileumgeschenk van de
Koninklijke Boekverkopersbond. Daarom koos hij voor een portret van de
boekhandelaar die hij het beste kende. Nota bene een oud-voorzitter van de
bond. Een dringende reden die dat leven de moeite van het beschrijven waard
maakte, ontbreekt.
Bloks oorlogservaringen zijn spannend. Het is mooi om te
lezen hoe de droom van een nieuwe boekhandel hem in Dachau overeind hield. Maar
daarna leidde hij een leven als zovelen. Hij bouwde een zaak van de grond af
op. Hij verloor zijn vrouw. Hij jaagde graag. Nou en?
Brokken schrijft het levendig op. Hij springt dynamisch van
het ene perspectief na het andere. Maar daarmee kan hij dit boek toch niet
redden.
Jan Brokken – Blok. De boekhandelaar van mijn vader (112
p.) – Atlas Contact, € 12,50
(Eerder gepubliceerd in BOEK 6, 2013)
Zie ook:
Geen opmerkingen:
Een reactie posten