De Slegte is terug in de hoofdstad. Bedrijfsleider Marnix Hokke – overgestapt vanuit de vestiging in Leiden – kon [in de week van 13 mei] voor het eerst vertrouwde én nieuwe klanten verwelkomen.
Hoe was je week?
'Bijkomen van de weken ervoor. Zeker de laatste twee weken voor de opening was het vol gas verbouwen, inrichten, opbouwen. Het was bijna zeven dagen per week doorwerken. Dus toen op 11 mei de deuren openden, konden we normaal de winkel draaien. Dat is toch wat overzichtelijker.'
Voelde je geen adrenaline bij de gedachte: 'en nú is De Slegte terug in Amsterdam'?
'Ja, tuurlijk, dat ook. Maar ik werkte eerst bij De Slegte in Leiden, waar het allemaal wat rustiger was. Bij mijn overstap naar Amsterdam schakelde ik in één keer van 1 naar 5. Alles moest voortdurend op het moment zelf besloten worden. En ondertussen maar dóórgaan. Daardoor overheerste het idee: "hèhè, het is gelukt, alles is prima gegaan".'
Toch vertrok de vorige gebruiker van het pand op de Vijzelgracht al maanden geleden. Waarom werd het zo'n haastklus?
'Zo moet je het niet zien. Het duurde lang voor we erin konden. En er moest gewoon ont-zet-tend veel gebeuren. We hebben het hele pand kaal getrokken en opnieuw opgebouwd. Kantoren bij de zaak getrokken ook. En natuurlijk duurt het langer dan je denkt. Niet omdat er tegenslagen waren, maar omdat bijvoorbeeld het uitharden van de vloeren net wat langer duurt dan gepland. Dat was op zich niet erg. We hadden geen openingsdatum naar buiten gebracht, dus er stond geen druk op. Maar toen de streefdatum in zicht kwam, wilden we toch alles op alles zetten om die te halen. Met succes.'
Kwamen er tijdens de verbouwing al klanten?
'Sterker: op de eerste dag reed iemand op een scootertje voor met een tas boeken tussen zijn benen. Of we alweer inkochten. Ik kon dat niet doen: ik had geen computers, het was één grote bouwput. Maar dat geeft aan dat men ons echt had gemist in die vijf jaar dat we weg waren uit Amsterdam. Ook later liepen mensen gewoon binnen. Hun reacties waren hartverwarmend.'
Ook de eerste week liepen veel klanten binnen?
'Op zich wel. Als je bedenkt dat we een zachte opening hadden, is het verrassend hoeveel mensen weten dat we er weer zijn. En allemaal waren ze daar erg blij mee. Onze naam leeft nog steeds – zo veel is zeker.'
Waren het daarom vooral oude klanten? Of waren er genoeg jongeren, waar jullie met een modernere inrichting op mikken?
'Een groot deel waren klanten van vroeger. Maar zeker niet alleen. Er waren zat voorbijgangers, inclusief toeristen, die nieuwsgierig even binnenwaaien. En jongeren dus. Ik denk dat er hier nu meer komen dan vroeger. En zeker ook meer dan ik in Leiden gewend was. Dat komt niet alleen omdat de Leidse winkel, zelfs gevestigd in het oude pand, herinnert aan de sfeer van vroeger met tl-buizen en tegenvloeren. Maar ook omdat Amsterdam groter en internationaler is.'
Wordt de nieuwe inrichting bij succes ook in andere filialen ingevoerd?
'Dat zou op langere termijn kunnen. Waarschijnlijk nemen we dat alleen eerder mee voor een nieuwe winkel in Utrecht of Den Haag. Maar eerst concentreren we ons op Amsterdam goed draaiend te krijgen.'
Hoe vertaalt de belangstelling zich in omzet?
'Dat viel niet tegen, als je er rekening mee houdt dat we in de opstartfase zitten en nog weinig tot niets aan publiciteit hebben gedaan. Daarbij heeft de nieuwe winkel rechtstreeks invloed op de omzet op internet. De voorraad in Amsterdam bieden we ook online aan, waardoor het totale aanbod van de webwinkel in een klap is gegroeid met 30.000 tweedehands boeken. Dat heeft ook effect op de verkoop online. Je zou kunnen zeggen dat deze vestiging een snoepwinkeltje is dat eigenlijk veel meer in de aanbieding heeft. Op internet willen we naar een aanbod van 450.000 titels. Nu zijn het er dik 250.000.'
En klanten kunnen met internetzuilen in de winkel bestellen op internet.
'Precies. We hebben er drie staan – waarvan een direct bij de ingang, die goed de aandacht trekt.'
Welke categorieën liepen goed?
'Allemaal, eigenlijk. Er is natuurlijk een soort startvoorraad, waarbij de ene afdeling beter is dan de andere. In die context loopt de ene ook beter dan de andere. Maar we denken niet na een week: "O, dát moeten we dus neerleggen in Amsterdam." Wel zie je dat sommige dingen die uit het magazijn komen en soms al een paar jaar geleden zijn geprijsd, zijn ingehaald door de marktomstandigheden. Dat er in die categorie mooiere dingen voor een lagere prijs liggen. Het is een kwestie van tijd om dat helemaal goed te krijgen.'
Is er gelijk weer veel inkoop?
'Die man van de scooter heb ik nog niet terug gezien. Maar ja, veel particulieren weten ons gelijk te vinden. De eerste inkoop was een mooie partij tweedehands grafische kunstboeken. Dat was precies waarom we naar Amsterdam wilden. In Rotterdam – ook een grote stad – is er net zo veel aanbod, maar hier kun je toch sneller de hand leggen op bijzondere titels.'
Je zei eerder deze week dat het wel moeilijk is om goede ramsj in te kopen.
'Zei ik dat? Valt mee hoor. We kunnen niet meer zoals vroeger in één keer grote partijen rechtstreeks van uitgevers kopen. Daar zijn we te klein voor. Maar ook al produceren uitgeverijen steeds meer on demand, er is genoeg te krijgen – via derden, of kleine partijen direct van uitgevers. Ik heb goede hoop dat het nu makkelijker wordt om mooie partijen in te kopen, omdat we weer zijn gegroeid en we in Amsterdam dichter bij veel uitgeverijen zitten.'
De toekomst van De Slegte ziet er zonnig uit?
'Zeker. En al helemaal als ik terugdenk aan vijf, zes jaar geleden. Ik had niet gedacht dat het bedrijf er nu zo voor staan. Ik ben erg blij mee, ik ben erg begaan met De Slegte. Toen het verdween heb ik een tijdje voor Paagman in Den Haag gewerkt, wat ook leuk en leerzaam was, maar toen De Slegte in Leiden heropende, ben ik onmiddellijk teruggegaan.'
(Eerder gepubliceerd op Boekblad.nl, 19 mei)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten