Voor de Finlandia-prijs, die op 1 december wordt uitgereikt, zijn uitsluitend vrouwelijke auteurs genomineerd. Dat moet een unicum zijn. Het model van de Britse Bookerprize – een shortlist en dan een winnaar voor beste literair boek van het jaar – is sinds 1969 naar de hele wereld geëxporteerd, maar het lijkt me sterk dat er ergens in de wereld ooit een shortlist van uitsluitend vrouwelijke auteurs is geweest. En dan staat internationaal de bekendste Finse auteur Sofi Oksanen, ook een vrouw, niet eens bij de beste zes. Wel Laila Hirvisaari, Rosa Liksom, Kristina Carlson, Eeva-Kaarina Aronen, Laura Gustafsson en Jenni Linturi. Voor zover ik na kon gaan is van geen van deze auteurs werk in Nederlandse vertaling beschikbaar.
Vorig jaar op 6 oktober schreef ik voor Knack een bericht vol statistische informatie over de situatie in het Nederlandse taalgebied. Op de Toplijst van de AKO Literatuurprijs ontbrak toen ieder spoor van een vrouw. Maar uniek was dat niet – het was al de zesde keer sinds de start van de prijs. Ook het feit dat de jury met een voorzitter (Femke Halsema) een lijst zonder vrouwen presenteerde was al twee keer eerder voorgekomen. De vrouwonvriendelijkste prijs bleek de Gouden Uil te zijn: zes keer in zestien jaar haalde geen enkele schrijfster de laatste selectie. Wel moet gezegd dat de shortlist van de Gouden Uil slechts vijf boeken telt, en geen zes zoals de AKO en de Libris. Andersom is het bij alle prijzen bij elkaar maar vijf keer voorgekomen dat de helft vrouw was en nog nooit dat de meerderheid vrouw was.
Na de uitreiking van de Libris- en AKO-prijs dit jaar is er niet echt verandering in de situatie gekomen (De Gouden Uil werd dit jaar niet uitgereikt). Bij de Libris was één vrouw genomineerd, bij de AKO twee. Met Marente de Moor won toen wel een vrouw. Zij was de vijfde vrouwelijke winnaar in vijfentwintig jaar. Procentueel is de AKO-prijs daarmee het vaakst door vrouwen gewonnen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten