Zolang er nog reacties zijn op de toekenning van de AKO Literatuurprijs aan De Nederlandse maagd van Marente de Moor, gloeit de prijsuitreiking nog na. Het boek wordt gelezen. De auteur toert door het land (tot 19 december, zegt ze hier). En daar verschijnen online dan weer tweets, recensies en reportages over.
De positieve reacties zijn te vinden op Twitter. ‘Vrije dag goed besteed: de Nederlandse Maagd van Marente de Moor gelezen. Prachtig geschreven, meeslepend verhaal’, schrijft Jantien Niemeijer. Of: ‘Ik begrijp wel waarom Marente de Moor de AKO-prijs heeft gewonnen. Vet mooi boek. Zelfs de stukken over het schermen’, volgens Lamyae Aharouay.
Toch is niet iedereen het eens met de keuze van de jury. Kun je eufemistisch stellen. Dat bleek al direct na de uitreiking uit de reacties van professionele critici die De Nederlandse maagd natuurlijk al lang hadden gelezen. En dat werd bevestigd door diegene die er daarna vol argwaan – ‘kan het beter zijn dan Buwalda’ (of een andere persoonlijke favoriet) – aan begonnen. Een kort overzicht.
Coen Peppelenbos op Tzum: ‘Zal Janna Von Bötticher een botte, onbehouwen man blijven vinden of zal ze stiekem verliefd op hem worden? Het antwoord is voorspelbaar, zoals zo’n beetje alles in De Nederlandse maagd. De verhaallijnen zijn voorspelbaar, de karakters zijn voorspelbaar.’
Laurens van der Graaff in Propria Cures: ‘Viel er dan echt helemaal níets te lachen in De Nederlandse maagd van Marente de Moor? Nee, en dat is best knap voor een boek van 300 pagina’s.’
Opvallend zijn ook de seksistische opmerkingen. Schrijver Gerwin van der Werf concludeerde op zijn blog: ‘Marente de Moor wil schrijven over een meisje dat op Marente de Moor lijkt en dat lekker gepakt wil worden door een bonkige oude vechtjas, een huzaar, een echte kerel, met zoveel littekenweefsel dat hij pijnloos een trekhaak op zijn rug kan laten lassen.’
Hans van Eijsden schreef in Maastricht Aktueel: ‘Na het voorleesgedeelte neemt Marente ruim de tijd om voor heel wat liefhebbers haar boek te signeren en er eventueel een persoonlijke boodschap in te zetten, waarbij opvalt dat heel wat mannen met het boek huiswaarts keren.’
En op wie zou P.F. Thomése, genomineerd voor De weldoener, hebben gedoeld toen hij na de uitreiking dit zei tegen Mare? ‘Natuurlijk vond ik het achteraf jammer dat ik niet won. Maar het geeft niet: er zaten goede boeken bij.’
Geen opmerkingen:
Een reactie posten