vrijdag 20 september 2013

Steeds meer boekhandels worstelen met een verlaagde kredietlimiet (Boekblad)


CB stelt zich strikter op in het hanteren van een kredietlimiet. De distributeur moet wel nu de financiële gezondheid van veel boekhandels is teruggelopen. De vraag is: worden de getroffen boekhandels – zo’n vijfentwintig in totaal – in het ondernemen gehinderd? Sommige boekverkopers zeggen: ja. CB is het daar niet mee eens.

Een boekhandel met een te lage kredietlimiet mist omzet. Dat is zonneklaar, vindt een boekhandelaar, die anoniem wil blijven. Sinds CB eerder dit jaar het bedrag verlaagde waarvoor hij op krediet kan inkopen, vertelt hij, heeft hij niet meer alle gewenste titels op voorraad. Kan hij niet meer alle toptitels in stapels neerleggen. En klanten beloven dat hij hun bestellingen snel in huis heeft, heeft hij opgegeven: als hij tegen zijn limiet zit, moet hij soms te lang wachten op levering.
Om een aantal redenen vindt hij deze ontwikkelingen erg zuur. Een fysieke boekhandel moet zich onderscheiden van een internetboekhandel door het persoonlijke contact met de klant. Maar hij wordt daarin beperkt, terwijl internetboekhandels zelden uit voorraad leveren: een partij als Bol.com koopt de meeste titels pas in als een consument die heeft besteld. Ondertussen stapelen de boeken zich op in de magazijnen van CB. Maken ze niet meer kans om lezers te vinden als ze in de boekhandel liggen?
Juist Nederlandse uitgeverijen hebben last van de te lage kredietlimiet, vertelt de boekverkoper. CB levert uit op volgorde van de numerieke code van fondsen. Daardoor krijgt hij eerst Engelstalige boeken geleverd (Volgens CB gebeurt dit echter sporadisch). Juist de Nederlandse boeken blijven liggen als hij zijn grens heeft bereikt. Gelukkig springt een aantal uitgevers bij: zij leveren hem rechtstreeks of nemen het risico bij CB over. Bij een van de fondsen leidde dat tot een verviervoudiging van de omzet in zijn winkel.

De laatste paar maanden circuleren in het vak steeds vaker verhalen over een verlaagd kredietlimiet bij CB en de gevolgen daarvan. Het zijn er genoeg om directeur Michael van Everdingen van de Koninklijke Boekverkopersbond (KBb), te bewegen om het onderwerp aan te kaarten bij CB-directeur Hans Willem Cortenraad. Maar het gaat ook niet om zó veel boekhandels, zegt CB. Op 3400 geregelde debiteuren in Nederland en Vlaanderen spreekt de distributeur momenteel naar eigen zeggen met circa 25 klanten over een kredietlimiet. Bij ongeveer 15 boekhandels gaat het om een verlaging van die limiet en bij nog eens een tiental ondernemers is er een gat tussen hun behoefte aan limiet en het bedrag waarvoor Coface, sinds medio vorig jaar de kredietverzekeraar van CB (nadat Interpolis uit de detailhandel stapte), garant wil staan.
Dat aantal is meer dan in het verleden, geeft CB toe. Dat is logisch. In de tijd dat de markt groeide, boekte bijna iedereen omzetgroei en winst. Moest het krediet omhoog? Het was doorgaans geen probleem. Maar nu bevindt het vak zich al een aantal jaar in crisis. Dat heeft gevolgen voor de financiële gezondheid van boekhandels. Ook gezonde boekhandels hebben steeds minder vet op hun botten. Er komt voor steeds meer boekverkopers een moment dat CB aan de bel trekt.
De distributeur is sinds begint dit jaar strikter geworden over kredietlimieten. Ingegeven door het verhoogde risico op faillissementen trekt CB direct aan de bel zodra het een signaal ontvangt dat een boekhandel mogelijk in problemen komt. De tijd van coulance is voorbij. Vierentwintig uur te laat betalen en CB belt de ondernemer op. Dat is de ‘veranderde aanpak kredietverzekering’, waarover het jaarverslag 2012 van CB rept.
‘We moeten wel zo streng zijn,’ licht Cortenraad toe. ‘Het gaat niet om ons eigen geld, maar om dat van de uitgevers. We hebben nu een dekkingsgraad van negentig procent als het gaat om de garantie op betalingen. Dat is een mooi percentage in vergelijking met andere branches. Maar eigenlijk moet het naar honderd procent. Het gebeurt wel dat we grote bedragen moeten afschrijven – ruim 3 miljoen euro, toen Selexyz failliet ging – maar we moeten zo veel mogelijk incasso realiseren.’

Hoe logisch ook dat CB steeds vaker kredietlimieten verlaagt, het geeft wel aanleiding tot irritatie bij getroffen boekverkopers. Zo zou de verlaging simpelweg per mail opgelegd worden. En omdat CB een quasi-monopolie heeft, dat door het verdwijnen van Libridis nog groter is dan twee jaar geleden, heb je de voorgestelde limiet maar te slikken. Bij een opkomende partij als Veldboeket kan een boekhandel wel van alles, maar niet alles inkopen.
Volgens Cortenraad is het één keer fout gegaan met de communicatie. In alle andere gevallen heeft CB vanaf het eerste signaal herhaaldelijk contact met de boekhandel in kwestie. Daarbij biedt CB de ondernemer, die vaak niet voldoende kennis over zijn eigen financiële situatie heeft, hulp aan om daar verbetering in aan te brengen. Een kredietverlaging is nooit een dictaat, zegt Cortenraad, al zegt hij te beseffen dat het nieuws – omdat het slecht nieuws is – wel zo over kan komen.
CB verlaagt het krediet echter nooit in één keer. Cortenraad geeft als een voorbeeld een boekhandel waarvan de limiet terug moet van 70.000 naar 40.000 euro. CB bouwt dat af met 250 euro per week. Het duurt 30 maanden voordat de nieuwe limiet is bereikt. Coface – die CB overigens tot een bepaalde omzet zelf de limiet laat vaststellen – verzekert in dit specifieke geval nu al 40.000 euro. Het risico op het verschil is al die tijd voor CB. Zo zoekt de distributeur iedere keer naar een regeling.
Ook die geluiden, dat CB zich constructief opstelt, hoor je in het vak. De KBb, die geen gevallen zegt te kennen waarin CB niet goed overlegt, zit eveneens op die lijn: het is alleen maar goed voor de boekhandelaren dat CB er zo strikt op zit, vindt de branchevereniging, want dan ziet de boekhandel tijdig dat hij in de gevarenzone zit. In de dagelijkse drukte heeft een boekverkoper niet altijd de benodigde aandacht voor het managen van risico’s.

De getroffen boekverkopers vragen zich eveneens af of CB niet alle boekhandels gelijk moet behandelen. Waarom wordt hun limiet verlaagd en die van andere boekhandels niet? CB wijst erop dat iedere klant uniek is en dat het bedrijf uitsluitend reageert op het betaalgedrag en de cijfers van klanten. Daarbij wordt geen enkele partij op wat voor manier dan ook voorgetrokken.
Zou CB anderzijds ruimhartiger moeten zijn met limieten om boekverkopers in staat te meer te ondernemen, juist in deze tijden van crisis? ‘Ik kan wel zeggen dat ik het met die redenering eens ben,’ reageert Cortenraad, ‘maar noem mij een boekhandel waar wij de duimschroeven zo hard hebben aangedraaid dat die is beperkt in zijn mogelijkheden.’ In tegenstelling tot de anonieme boekhandelaar uit het begin zegt hij: ‘Er is geen boekhandel gekort in zijn levering omdat zijn limieten zijn teruggedraaid. Maar wij hebben geen ruimte om onze ogen dicht te knijpen. Het gaat om geld van uitgevers.’
(Eerder gepubliceerd in Boekblad magazine 8, 2013)

Zie ook:

Geen opmerkingen: