Om een mislukte relatie te vergeten keert Raf
Fauchery terug naar zijn West-Vlaamse geboortedorp. Van zijn plan daar de roman
Het West-Vlaams versierhandboek te
schrijven komt niet veel. De gebeurtenissen slepen hem te zeer mee. Onder
bezielende leiding van een obese ex-landmeter heeft het dorp zich onafhankelijk
verklaard. In de praktijk betekent dat vooral dat het vuilnis niet wordt opgehaald,
bier niet afgeleverd, internet is uitgevallen. Hoe houdt Fauchery zich staande?
Voor Blondeau was dit plot echter niet genoeg.
Zijn derde roman wil veel meer zijn. Een filosofische roman over verdriet, waarin
Rafs ervaringen worden gespiegeld aan die van auteurs als Roland Barthes en
Petrarca. Een soort coming of age-roman over zijn wanhopige pogingen om meisjes
te versieren – tot en met de laatste mislukte poging die hem terug naar zijn
dorp joeg. Een kritiek, verwerkt in voetnoten, op de huidige literaire cultuur.
En tot slot een satire op het regionalistische onafhankelijkheidstreven van de
N-VA, momenteel de grootse politieke partij in Vlaanderen.
Het is te veel. Hoe vernuftig de roman ook in
elkaar is gezet, hij overtuigt op geen enkel punt. De citaten van Barthes
zetten je bijvoorbeeld eerder aan om de Franse schrijver zelf te lezen in
plaats van dat Blondeaus kanttekeningen indruk maken. De kritiek op de
populariteit van oppervlakkige lectuur vol seks is belegen. En de climax waar
het plot naartoe werkt, komt niet over. Ook zijn stijl zit de schrijver in de
weg: hij wil net iets te graag imponeren en hanteert dan een te gezochte taal.
Thomas
Blondeau – Het
West-Vlaams versierhandboek (256 p.) – De Bezige Bij, € 18,50
(Eerder gepubliceerd in BOEK 5, 2013)
(Eerder gepubliceerd in BOEK 5, 2013)
Zie ook:
Geen opmerkingen:
Een reactie posten