woensdag 29 maart 2017

Interview Jeroen Windmeijer: de overstap van een kleine naar een grote uitgeverij is hem uitstekend bevallen (Boekblad)

Hoe ervaren schrijvers de boekhandels, uitgevers en boekenvakorganisaties waar ze mee samenwerken? Jeroen Windmeijer boekte in de regio-Leiden groot succes met zijn debuut. Hij stapte daarna voor Het Pauluslabyrint, dat deze week verschijnt, over van een kleine uitgeverij naar een van de grootste uitgeverijen ter wereld.

Twee jaar geleden verscheen je eerste thriller bij Primavera Pers. Hoe kwam je daar terecht? Deze uitgeverij is niet gespecialiseerd in thrillers.
'Klopt. Ik heb het manuscript van De bekentenissen van Petrus naar een aantal uitgeverijen opgestuurd, eigenlijk altijd per mail. Van de meeste uitgeverijen kreeg ik geen antwoord of een afwijzing. Toen maakte iemand me attent op het Leidse Primavera Pers. Aanvankelijk wilde de uitgeefster er ook niets mee, omdat ze alleen non-fictie uitgeeft. Ik had het geluk dat ze net koffie gezet had en dat ze om de tijd te doden toch begon te lezen. Voor ze het wist zat ze middenin hoofdstuk 5 en dacht ze: misschien moet ik dit maar eens proberen. Het is nu haar best verkochte boek ooit.'

En nu verschijnt je volgende boek bij HarperCollins. Hoe ben je daar terecht gekomen?
'Boekhandel De Kler heeft meer dan 2000 exemplaren verkocht van mijn eerste boek. Bedrijfsleider Jerom Hakker zag dat het boek potentie had om ook buiten Leiden goed verkocht te worden. Hij heeft mijn naam aan de accountmanager van HarperCollins doorgegeven, zo van: nodig deze jongen eens uit voor een gesprek, hij gaat vast meer mooie boeken schrijven, die goed bij jullie fonds passen. Ik ben inderdaad uitgenodigd. Er was direct een klik met de redacteur. Op de weg terug stapte ik in Amsterdam van opwinding in de verkeerde trein: in plaats van Leiden kwam ik in Zandvoort aan Zee terecht!'

Van De bekentenissen van Petrus zijn tot nu toe 5000 exemplaren verkocht. Erg veel voor een debuut. Waarom dan je uitgeverij niet trouw gebleven?
'Voor een debuut is dat inderdaad veel, maar de meeste boeken zijn toch in Leiden en omgeving verkocht. Ook de signeersessies, die ik allemaal zelf regelde, en de artikelen in de kranten waar ik zelf contact mee opnam, waren allemaal lokaal. Mijn netwerk is vooral Leiden natuurlijk, ik woon er al bijna dertig jaar.'

Wat heeft Primavera Pers dan bijgedragen aan het succes?
'In de eerste plaats heeft Evelyn de Regt mij de kans gegeven te debuteren. Zonder haar had het manuscript misschien wel liggen te verstoffen en zou ik niet de moed gehad hebben om aan een tweede roman te beginnen – en verder. Doordat ik bij haar gedebuteerd ben, durf ik mezelf nu schrijver te noemen. Verder heeft zij – samen met nog twee andere redacteuren, maar toch vooral Evelyn – goed meegedacht om het plot te verbeteren en het verhaal sneller te maken. Ik heb er twee hoofdstukken bij geschreven en overbodig materiaal geschrapt. Ook de vormgeving van het boek is erg mooi.'

Maar HarperCollins kan meer bereiken?
'Je merkt aan alles dat je bij HarperCollins met een grotere en professionelere organisatie te maken hebt. Er is meer budget voor promotie en marketing, ze hebben een fantastisch netwerk in Nederland en België, maar ook internationaal. Het is de op een na grootste uitgever ter wereld, met vestigingen overal. En de medewerkers hebben zeer veel ervaring met het op de markt brengen van fictie.'

Een grotere uitgeverij is nodig om in het hele land succes te kunnen hebben?
'Toch wel. Ik ben blij dat ik de overstap gemaakt heb. Als ik bij Primavera Pers gebleven was, zou het boek het misschien opnieuw goed gedaan hebben in Leiden en omstreken. Ik zou vooral een Leidse schrijver gebleven zijn. Mijn ambities zijn om te beginnen nationaal – en stiekem droom ik van internationaal. Je merkt dat HarperCollins gemakkelijker binnenkomt bij de boekhandelsketens. Die luisteren sneller als een grote uitgever komt met een schrijver van wie ze zeggen: hier geloven we in. Mijn boek wordt nu ook gedistribueerd in België, het eerste interview met een Vlaams tijdschrift – Tertio, een katholiek weekblad – heb ik er al op zitten.'

Wat doet HarperCollins om van Het Pauluslabyrint een succes te maken?
'Er is een groot marketing-, pr- en verkoopplan gemaakt voor dit boek. Om een paar promotionele zaken uit te lichten; boekhandels- en persrondleiding, prachtig promotiemateriaal, diverse advertenties waaronder een paginagrote advertentie in de Jonge Schrijversgids van Vrij Nederland en veel media-aandacht.'

Hoe bevalt de samenwerking met deze uitgeverij tot nu toe?
'Heel goed. Er is sprake van een heel persoonlijke benadering. Als ik daar kom hoef ik me niet eens voor te stellen aan nieuwe mensen, iedereen kent me. Je merkt vooral de veel grotere schaal waarop HarperCollins opereert: meer mensen die naar je boek kijken, een strikte verdeling van taken, meer lijntjes naar de nationale pers, originele ideeën om het boek onder de aandacht te brengen… Voor mij is het een enorm verschil dat ik nergens zelf meer achteraan hoef. Boekhandels melden zich bij HarperCollins voor een signeersessie, dáár vragen journalisten een interview aan, de uitgever nodigt mensen uit, bekijkt wie recensie-exemplaren opgestuurd krijgt et cetera. Hierdoor kan ik me helemaal concentreren op mijn hoofdtaak: het schrijven van deel 3 van de trilogie, een thriller over de Pilgrim Fathers.'

Merk je er iets van dat HarperCollins onderdeel is van een wereldwijd opererend concern?
'Absoluut. We hebben een synopsis geschreven van Het Pauluslabyrint dat samen met enkele hoofdstukken vertaald zal gaan worden in het Engels. Die vertaling zal worden aangeboden bij vestigingen wereldwijd, omdat HarperCollins ervan overtuigd is dat het boek internationale potentie heeft. En toen hun auteur Karin Slaughter vorig jaar voor de promotie van haar nieuwe boek Leiden aandeed, mocht ik haar interviewen. Een geweldige ervaring natuurlijk.'

Heeft een zó groot bedrijf ook nadelen voor een auteur?
'Ik heb absoluut nog geen nadelen ontdekt. In het begin waarschuwden mensen me dat je bij zo’n groot bedrijf een van de zovele auteurs zou worden, alsof ze met hagel schieten en zien welk kogeltje raak is. Maar ik ben vooral heel erg blij dat ik de overstap gemaakt hebt.'

Zie ook:

Geen opmerkingen: