Vlaanderen heeft stripmuren, Leiden muurgedichten. Stichting Tegen-beeld exporteert de Leidse muurgedichten nu naar Parijs. ‘Le bateau ivre’ hangt volgend jaar bij de Place Saint-Sulpice.
Meer dan honderd gedichten in dertig talen zijn verspreid door Leiden op muren aangebracht. De talrijke buitenlandse studenten van de universiteit en toeristen die door de stad wandelen worden overal verrast door een diepzinnige gedachte, een mooie vondst of treffende beeldspraak – vaak in hun eigen taal. In het Frans heeft schilder Jan Willem Bruins poëzie aangebracht van onder meer Pierre de Ronsard, Guillaume Apollinaire én Christoffel Plantijn.
Enkele jaren geleden was Ben Walenkamp, drijvende kracht achter de Leidse muurgedichten, in juni op de jaarlijkse poëziemarkt op de Place Saint-Sulpice in het zesde arrondissement. Ook Les Amis de Rimbaud hadden daar een stand. Iemand vertelde hem dat uitgerekend hier de nog jonge dichter op de eerste etage van restaurant Denogeant in 1871 voor het eerst ‘La bateau ivre’ (de dronken boot) aan zijn vrienden had voorgedragen. ‘Ik dacht meteen: dat gedicht moet hier komen.’ Zie dit filmpje voor meer uitleg.
Volgend jaar is het zover. Afhankelijk van het weer schildert Bruins op 1 maart de eerste letters van het honderd regels tellende gedicht op de muur. Niet op de Place Saint-Sulpice zelf, waar Walenkamp niet alle eigenaars op één lijn kon krijgen, maar direct om de hoek in de Rue Ferou. ‘Dat is een overheidsgebouw, dat was makkelijker toestemming te krijgen’, zegt Walenkamp.
Het project kreeg steun van de Institut Néerlandais en de Nederlandse ambassade, die 10.000 euro beschikbaar stelde. Om de overige kosten te dekken verkoopt Stichting Tegen-beeld van Walenkamp 200 certificaten van 100 euro – in de eerste plaats aan Leidenaars, die hij eeuwige roem belooft: hun namen worden op een plaquette bij het gedicht aangebracht. Ook Parijs zelf zou met geld over de brug komen, maar zag daar op het laatste moment van af. Wel is de stad ‘erg meewerkend’ om alle benodigde vergunningen snel af te geven.
Sinds stichting Tegen-beeld in 1992 in Leiden begon met de muurgedichten, heeft het idee van min of meer literaire muren een grote vlucht gekregen. In Vlaanderen heeft dat vooral de vorm gekregen van stripmuren: Antwerpen heeft er inmiddels acht, Brussel al 356 en de gemeenten Kalmthout, Wuustwezel, Brecht, Zoersel, Schoten, Brasschaat en Kapellen openen in 2013 een striproute. Spraakmakend was het tijdelijke, 1100 meter lange gedicht dat Joke van Leeuwen in haar periode als stadsdichter van Antwerpen in de voetgangerstunnel onder de Schelde liet aanbrengen.
In Parijs is nog geen poëzie op de muur, vertelt Walenkamp. ‘Nou, eentje: op de residentie van de Nederlandse ambassade in de Rue de Grenelle hebben we “Zet het blauw” van Willem Hussem in twee talen aangebracht. Maar: binnen, dat is niet van buiten te zien.’ Wie een schildering van dit gedicht wil zien zal daarom naar Leiden moeten. Daar hangt het ook, aan een zijgevel op de Kaiserstraat.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten