De Libris Geschiedenis Prijs ging gisteren naar Kameraad Baron van Jaap Scholten, een van de drie boeken op de shortlist van vijf die ik heb gelezen. De prijs is de auteur van harte gegund, maar mijn favoriet was zijn boek niet. Scholten onderzoekt hoe het de Transsylvaanse aristocratie is vergaan na de communistische machtswisseling en hoe de jongste generatie nu tegen het leven aankijkt. De baronnen en jonkers aanvaarden de nieuwe realiteit van een egalitaire democratie en spreiden hun verfijning en wellevendheid alleen nog ten toon op hun besloten feesten waar ze lekker onder elkaar kunnen zijn – eigenlijk zoals de adel in Nederland, waar het al zolang als klasse geen rol van betekenis meer speelt. Het is een interessant onderwerp, maar Scholten pakt het nogal eentonig aan: ieder hoofdstuk opnieuw krijgt een aristocraat de ruimte om steeds hetzelfde verhaal te vertellen. Dat gaat op den duur vervelen. Scholten lijkt niet in staat te zijn geweest om de veelheid aan informatie onder te brengen in een overkoepelend, meeslepend verhaal. Een gemiste kans, dacht ik toen ik er na zo'n 165 pagina's genoeg van had.
Jaap Scholten, Kameraad Baron, uitgeverij Contact, 21,95 euro
Geen opmerkingen:
Een reactie posten