Christophe van Gerrewey - 'Op de hoogte'

Op de flap van Op de hoogte, de eerste roman van Christophe van Gerrewey, staat een citaat uit deze recensie uit BOEK. Mijn naam staat er niet bij, maar dat geeft niet. Ook zonder naamsvermelding is het fijn om te merken dat de uitgever waarde aan mijn mening hecht, zelfs al heeft hij uitsluitend commerciële bedoelingen.

Na het verhaal in de bundel 20 onder 40 keek ik uit naar Van Gerrreweys debuut. Hij voelde een beetje als mijn ontdekking. Ik had nog nooit van hem gehoord. Niemand had ooit van hem gehoord.

Helaas heeft Op de hoogte niet dezelfde kwaliteit. De bespiegelingen van de verteller over een verloren relatie komen over als verongelijkt geneuzel. Het humorloos geklaag over koffiepads, kranten zonder cultuur en geest, en de Gentse Feesten gaat ten onder aan misplaatste pretentie. De verloren vriendin lijkt me hoofdzakelijk een zeur, wees blij dat ze weg is.

Van Gerrewey herhaalt zichzelf ook te vaak, alsof hij moeite moest doen om de tekst op te kloppen tot acceptabele lengte. Niet alleen woordjes als ‘namelijk’ hadden kunnen geschrapt, ook toevoegingen als ‘van mijn vrienden’ in iedere verwijzing naar het huis waar hij verblijft.

Natuurlijk gaat de roman ergens over. De onmogelijkheden om werkelijk contact te kunnen leggen – je kunt zelfs je geliefde alleen maar op de hoogte brengen. Zoiets. Maar wat doet dat ertoe als de roman zelf vervelend om te lezen is?

Liever wacht ik op een volgende poging. Zo goed was Van Gerreweys bijdrage aan 20 onder 40 wel, dat ik weet hij een fantastische roman in zich moet hebben.