Afgepeigerd na de Boekenweek? Geschenkauteur Dimitri
Verhulst niet in het minst. Maar in Vlaanderen leeft de Nederlandse traditie
nog niet, is hem gebleken. Er 'was ook een lerares Nederlands die zei: wat moet het toch heerlijk zijn om uw minnares te zijn.'
Verhulsts voorgangers als auteur van het Boekenweekgeschenk
zijn slappelingen. Ze hadden hem allemaal gewaarschuwd. Ga in training. Zorg
dat je fit en uitgerust aan het moordende schema begint – een eindeloze stroom
interviews en optredens, minstens vier per dag kriskras verspreid over het hele
taalgebied. Maar wat bleek? 'Mijn voorgangers hebben mij angst aangepraat.
Loodzwaar programma! Nu weet ik wat voor watjes het eigenlijk zijn. Ik moest 's
avonds nog even de kroeg in om al mijn energie kwijt te raken.'
Op zaterdag, de laatste dag van de Boekenweek, kon Verhulst
in de Haagse boekhandel Paagman tijdens een openbaar interview met
ondergetekende al terugblikken. Hij vond het in één woord: geweldig. 'Als ik al
cultuurpessimist was, ben ik dat deze week kwijtgeraakt. Ik merkte niets dan
enthousiasme voor het boek. Daarom was het juist allesbehalve een
uitputtingsslag. Ik heb heel veel vreugde en energie getankt. Dus wat zou ik nu
klagen? Ik mocht de hele week liefde ontvangen. Volgende week sta ik weer gewoon
achter mijn afwasbak.'
Een van de hoogtepunten voor de auteur van De zomer hou je ook niet tegen was een
optreden voor scholieren. 'Zij beseffen dat nu nog niet, maar ik weet: de
auteurs die ik als zestien-, zeventienjarige las, zijn de auteurs die nog
altijd heel hoog in mijn aanzien staan en die ik nog altijd lees. Dus als ik
toegang kan krijgen tot de liefde voor boeken van jongeren, dan is dat
fantastisch. Daar was ook een lerares Nederlands die zei: wat moet het toch
heerlijk zijn om uw minnares te zijn. Ja, ik heb de organisatie gevraagd om er
een Boekenmaand van te maken.'
Een enkele dissonant in het koor van lof was er ook. 'Af en
toe kwam iemand me de huid volschelden omdat ik altijd van die vieze titels
heb', zei Verhulst. 'Het was wel grappig: toen Kaddisj voor een kut vorig jaar uitkwam, kwamen op de uitgeverij allerlei
kwade telefoontjes binnen. "Is het weer zo ver? Hoe komen jullie erop om
steeds van die vieze vuile titels op de markt te gooien." Enkele uren
later werd bekend dat ik de Boekenweekauteur was. Meteen belden diezelfde
boekhandelaren naar de organisatie: "Mogen wij hem ontvangen tijdens de
week?" Niet dus.'
Het is inmiddels de vierde keer dat Vlaanderen de Boekenweek
samen met Nederland organiseert. Een groot succes is het nog niet, merkte
Verhulst. Hij trad slechts één dag op in Vlaanderen. Eerst was drie uur te gast
bij Radio 1 voor het speciale radioprogramma 'Viva Verhulst'. 'Dat vond ik een
beetje buiten proportie qua eer. Nobelprijswinnaars moeten het met minder doen.
Later die namiddag zat ik in DeSingel in Antwerpen [als slotact van Mind the
Book]. In de Grote zaal. Daar kan zeshonderd man binnen, ze was gevuld met
twintig mensen.'
In de loop van de week ontmoette de schrijver steeds meer
mensen die het geschenk al gelezen hebben. 'Dan merk je dat het
Boekenweekgeschenk inderdaad als een staaltje in de parfumerie kan zijn. Zo'n
klein flesje waar je aan kan snuffelen en wat er soms toe leidt dat mensen een
grote fles kopen.' Prompt stond er in Den Haag iemand op voor wie dat geldt: zelfs
de naam Verhulst zei hem niets, maar wilde nu alles van hem lezen. 'Dat is het
mooie van de Boekenweek', relativeerde Verhulst de lof met een grap, 'dan is er
budget om iemand in te huren die dat bij al mijn optredens een keer zegt'.
(Eerder gepubliceerd op Knack.be, 15 mrt)
Zie ook:
Geen opmerkingen:
Een reactie posten