zondag 18 mei 2014

Herlezen debuten: Joseph Roths 'Hotel Savoy' (BOEK)

Grote schrijvers waren ooit onbekende debutanten. Had de eerste roman direct een unieke stem? Verraadde het debuut originaliteit en lef? Had de auteur al meesterschap over de taal? Aflevering 2: Hotel Savoy van Joseph Roth. [Aflevering was, in een andere vorm, dit stuk over Charles Bukowski.]

Wat is dat voor een merkwaardig hotel op de grens van Oost- en West-Europa waar Gabriel Dan na drie jaar krijgsgevangenschap in Siberië zijn intrek neemt? Hoe meer trappen hij bestijgt, hoe sjofeler de gangen en kamers. Helemaal bovenin woont de droevige clown Santschin zelfs in de hete stoom van de waskeuken. Als de gasten hun rekening niet kunnen betalen, kunnen ze hun koffers ongeopend in pand geven. Hebben ze zelfs geen koffers, dan kunnen ze – mits vrouw – hun schuld vereffenen door naakt te dansen voor de industriëlen die op de benedenverdiepingen wonen.
De groteske personages en ontwikkelingen in Hotel Savoy zijn dan ook allegorisch bedoeld. Joseph Roth maakt daar geen geheim van. 'Dit Hotel Savoy was als de wereld,' schrijft hij in hoofdstuk 6, 'naar buiten toe straalde het een en al luister uit, zeven verdiepingen die sprankelden van pracht en praal, maar binnen huisde armoede in de nabijheid van God.' Die wereld is het uiteengespatte Oostenrijks-Hongaarse imperium direct na de Eerste Wereldoorlog, waarin iedereen een veilig heenkomen probeert te zoeken maar niemand het hotel kan ontvluchten.
Joseph Roth (1894-1939) schreef Hotel Savoy als feuilleton voor de gerenommeerde kwaliteitskrant Frankfurter Zeitung, dat het tussen 9 februari en 16 maart 1924 afdruk-te. Zijn eerste roman was het niet. Een paar maanden daarvoor stond Het spinnenweb in afleveringen in een Oostenrijkse krant. Maar dat verhaal heeft Roth nooit voltooid, pas in 1967 verscheen het in boekvorm. Ook eerdere novellen en korte verhalen kregen pas na Roths dood een tweede leven bij een uitgeverij. Daarom geldt de maatschappelijke satire die Hotel Savoy is als Roths debuut.
De in het huidige Oekraïne geboren Roth was destijds beroemd als journalist. Als jong Oostenrijks soldaat tijdens de Eerste Wereldoorlog publiceerde hij al stukjes in kranten. Na het uitbreken van de vrede werd hij voltijds journalist, waarna zijn ster dankzij zijn opmerkingsgave, zwierige stijl en aforistische kracht snel steeg. Deze cursiefjes, reportages en kritieken zijn nog altijd fris en lezenswaardig (een mooie selectie teksten over hotels is net verschenen onder de titel Hotelmens). De helft van het zesdelig Verzameld Werk bestaat dan ook uit journalistiek werk.
Vanaf het moment dat Roth aan fictie begon, had hij een hoge productie. Maar toen de romanschrijver echt succes kreeg met Job (1930) en Radetzkymars (1932) kwamen de nazi's aan de macht. Roth zelf verliet uit principe Duitsland onmiddellijk, maar het verbod op zijn werk kostte hem wel zijn publiek. Latere uitgaven bij Nederlandse Exil-uitgevers als Querido en Allert de Lange kenden lage oplagen. Pas decennia na zijn vroege dood, als gevolg van jarenlang alcoholmisbruik, kreeg de Oostenrijker de grote lezersschare die hij verdiende. Ook in Nederland.
Hotel Savoy werd meegenomen in de herontdekking van Joseph Roth. Het werd zelfs twee keer vertaald: in 1994 door Huib van Krimpen, in 2003 door Wilfred Oranje. Maar een hoogtepunt uit het oeuvre is het niet. Daarvoor dwingt de auteur de lezers te expliciet het boek als een parabel te lezen. De personages zijn treffend geschetst, maar geen moment mensen van vlees en bloed. In plaats van op te gaan in een verhaal dat vergezichten biedt op een chaotische naoorlogse politieke realiteit denk je bij voorbaat al: waar staat dit karakter of deze wending symbool voor.
Toch heeft ook Hotel Savoy zijn fans. Tommy Wieringa heeft het herhaaldelijk, met citaten strooiend als bewijs, een van zijn favoriete boeken genoemd. Dat is heel goed te begrijpen als je die citaten uit de context licht. Neem deze zinnen: 'Het ging slecht met hen, met de mensen. Ze bewerkstelligden hun lot en geloofden dat het van God kwam. Ze zaten in tradities gevangen, hun hart hing aan duizend draden en hun handen sponnen die draden zelf. Op alle wegen van hun leven stonden de verbodsborden van hun God, hun politie, hun koningen, hun stand.' Schitterend.

NB! Op 19 mei, acht dagen voor Roths 75e sterfdag, vindt in Amsterdam een grote manifestatie plaats. Met medewerking van Arnon Grunberg, Joke van Leeuwen, Geert Mak, Tommy Wieringa e.v.a. Zie voor details: www.slaa.nl.


Geen opmerkingen: