In 'De kinderen blijven' uit De liefde van een goede vrouw vertelt Alice Munco dat een familie vakantie
dertig jaar geleden vierde op Vancouver Island, dat het weer geweldig was, dat
grootvader zich als enige van de familie interesseerde voor de getijbeweging.
En dan gaat de derde alinea zo:
'Pauline, de jonge moeder, houdt
eigenlijk niet zoveel van het strand als van het weggetje dat achter de
vakantiehuisje loopt, een paar kilometers noordwaarts, waarna het doodloopt bij
een riviertje dat in zee uitstroomt.'
Dat is het drama dat volgt in een notendop: de moeder prefereert
haar eigen weg, maar die blijkt dood te lopen. In combinatie met de titel van
het verhaal weet je eigenlijk meteen alles. Mooi, subtiel, zo'n begin.
Het titelverhaal uit de bundel begint met een proloog van
enkele alinea's. Er wordt verteld dat het plaatselijk museum ook een kist een
opticieninstrumenten bezit van de plaatselijke arts, die decennia geleden is
verdronken. Waarna de apparaten uitgebreid worden beschreven.
Waarom vertelt Munro dit? De informatie lijkt tientallen
pagina's niet ter zake te doen, als zij beschrijft hoe twee jongens het lijk
van de arts vinden, vervolgens naar huis gaan, hun gezinssituatie wordt
beschreven, enzovoorts enzovoorts. Pas na lange tijd zoomt Munro in op Enid,
die een carrière heeft opgegeven om nederig verpleegsterwerk bij mensen thuis
te doen. Zoals nu bij de stervende mevrouw Quinn, waar ze iets te weten komt
over de overleden arts.
Hoe en wat, dat doet hier niet ter zake. Het punt is:
helemaal op het eind van een lang verhaal geeft Munro er een draai aan die
extra reliëf krijgt omdat je weet dat het museum de opticieninstrumenten van de
arts bezit. Wat triviaal lijkt, blijkt in werkelijkheid van cruciaal belang te
zijn.
Persoonlijk vind ik dit begin mooier en knapper dan het
begin van 'De kinderen blijven'. Een metaforische vooruitwijzing, dat kan
iedereen wel. Althans, zo lijkt het.
Los van dit alles: De
liefde van een goede vrouw, uitgegeven als Colibri, was mijn eerste
kennismaking met de Canadese Nobelprijswinnaar van vorig jaar. Het was een kennismaking
die zonder twijfel naar meer smaakte.
Zie ook: In medias res beginnen
Geen opmerkingen:
Een reactie posten