In het volkse kermismilieu waarin Miranda haar leven heeft geleid, bestaat geen twijfel. De dingen zijn zoals ze altijd zijn geweest en altijd zullen blijven. ‘Mij moet ge niet proberen uitleggen welk geslacht het zwakke geslacht is,’ zegt ze. Zelfs wanneer ze een eigen ontdekking heeft gedaan, vertelt ze erover alsof het een eeuwenoude levenswijsheid is. ‘Ge vindt geen mens met wie ge kunt praten over de problemen van vettig haar dat ge krijgt door in een frituur te werken.’
Erik Vlaminck is een meester in het verwoorden van de ondanks alle clichés unieke gedachten en gevoelens van karakters die zelf nooit een boek lezen. De novelle Miranda van Frituur Miranda, een spin-off van zijn roman Suikerspin uit 2008 waarin ex-man Arthur van Hooylandt uitsluitend over haar praat, vormt daarop geen uitzondering. Het zorgvuldig gestileerde Vlaams van de vertelster klinkt alsof de schrijver het persoonlijk met een voicerecorder heeft opgenomen.
De onveranderlijke waarheden waarin Miranda rotsvast gelooft, wordt in deze monoloog gespiegeld in een eeuwige wederkeer der dingen. Het drama van Van Hooylandts grootvader en de Siamese tweeling die hij op de kermis toonde, dat Vlaminck in Suikerspin ontrafelde, blijkt zich te hebben herhaald in Van Hooylandts eigen leven – én in dat van zijn zoon. Miranda en Modest Vereycken, wiens dood aanleiding voor haar is om te spreken, waren de enigen die het wisten.
Voor wie het plot van Suikerspin goed kent, is de ontknoping wat teleurstellend. Daarvoor borduurt Vlaminck er in deze novelle te veel op door. Maar wie het vergeten is of Suikerspin niet kent, zal onder de indruk zijn van de knappe constructie en precieze uitwerking.
(Eerder gepubliceerd in BOEK 3, 2013)
Erik Vlaminck - Miranda van Frituur Miranda (90 p.) – Wereldbibliotheek, € 12,50, ISBN 978 90 284 2523 1
Geen opmerkingen:
Een reactie posten