vrijdag 2 augustus 2013

Joost de Vries, 'De republiek' (BOEK)


Friso de Vos heeft reden om zelfgenoegzaam te zijn. De hoofdpersoon van Joost de Vries’ roman De republiek is de vriend, vertrouweling en de facto assistent van de grote pop-filosoof Josip Brik. Tot deze overlijdt, terwijl Friso doodziek in een Chileens ziekenhuis ligt en een andere oud-student bij zijn afwezigheid optreedt als Briks grootste vriend. Iemand die verdorie sterk op hem lijkt ook.
Blinde afgunst zet Friso’s leven op zijn kop. Hij moet na de dood van de koning in de nieuwe republiek – vandaar de titel – zijn eigen heerschappij zien te vestigen. Maar de afkeer van zijn concurrent vertroebelt zijn blik. Tijdens een groot congres in Wenen geeft hij zich uit voor Briks andere protegé, waardoor hij zichzelf flink in de nesten werkt. In plaats van Briks reputatie veilig te stellen.
Net als in zijn bejubelde debuut Clausewitz gebruikt De Vries dit verhaal als vehikel voor een intelligent spel van verwijzingen naar films, geschiedenis, literatuur en filosofie. Vooral Friso’s werkzaamheden als eindredacteur van De slaapwandelaar, hét tijdschrift voor Hitler-studies in de wereld, geeft aanleiding om grappige Hitler-moppen te delen of te wijzen op kunstenaars die Hitler heten.
Wel heeft De Vries dit keer enkele touwtjes uit handen laten glippen. De dictator geeft De republiek een fraaie extra intrige – als Friso in Wenen de herkomst onderzoekt van een fragment van de maquette van Albert Speers stad voor Hitler. Maar dit zij-plot wordt onvoldoende uitgewerkt. De roman is zo onvoldoende een eenheid. Bij de veelheid aan thema’s en motieven in De republiek is dat wel nodig.
(Eerder gepubliceerd in BOEK 4, 2013)

Zie ook:

Geen opmerkingen: