vrijdag 21 februari 2020

Book Island stopt definitief met Nederlandstalig fonds (Boekblad)

De in Groot-Brittannië gevestigde prentenboekuitgeverij Book Island stopt definitief met de Nederlandstalige markt. De aanhoudende onzekerheid na Brexit laat eigenaar Greet Pauwelijn geen keuze. Eind maart moet de resterende voorraad zijn verkocht.

Book Island is in 2012 door de geboren Vlaamse in Nieuw-Zeeland gestart, waar zij destijds woonde met haar echtgenoot. Van meet af aan gaf ze in het Nederlands en Engels uit. Dat was een vruchtbare kruisbestuiving. Maar kort na de verhuizing van het hele gezin naar Bristol in 2016 gooide het Brexit-referendum de plannen voor de uitgeverij door de war. Sindsdien is onduidelijk op welke basis zij handel kon drijven met het continent. 
'Ik ben twee jaar geleden al gestopt met uitgeven in het Nederlands', vertelt Pauwelijn. 'De deadline van de Brexit werd steeds verlegd. Het bleef onduidelijk welke trade deal de UK met Europa zou sluiten. En we weten het nóg niet. Ik durfde gewoon het risico niet meer te nemen. Ik heb ook zo veel tijd verloren met 's nachts piekeren over de Brexit.'
Het spijt haar zeer. De Nederlandstalige markt was de beste markt voor haar type boeken: mooi verzorgde prentenboeken in hardback. 'Klanten in Nederland en Vlaanderen hebben een betere smaak, kunnen de waarde van een boek goed inschatten en zijn bereid 15 euro voor een hardback te betalen. Zeker 80 procent van de verkochten prentenboeken zijn in hardback. Een paperback geef je ook niet cadeau. Dat doe je gewoon niet. In de UK is het precies andersom. Paperback is de norm, tegen een spotprijs. Hier ligt de psychologische grens voor een boek lager. En andere uitgevers spelen daar op in.'
Daar komt nog bij dat Nederland een vaste prijs heeft. En – niet onbelangrijk – de betalingstermijn veel korter is. 'Ik kreeg mijn geld binnen een maand. In de UK is dat minstens drie maanden en voor de export loopt het soms op tot zes maanden. Dat betekende dat ik met de Nederlandstalige uitgave snel voldoende cash in huis had om het volgende boek te maken. Ik gaf het uit, boekhandels en bibliotheken plaatsten een bestelling, CB betaalde en ik kon verder.'
Na de verkiezingsoverwinning van Boris Johnson in december vorig jaar, waarmee de Brexit definitief door zou gaan op 31 januari, verwachtte Pauwelijn gedeprimeerd te zijn. Het tegendeel bleek het geval. Ze voelde strijdlust om gedurende Johnsons termijn te strijden voor het behoud van de band met Europa. Zo ontstond een nieuw idee: een kinderboekhandel met een internationaal aanbod in zo veel mogelijk talen.
'Bristol is daarvoor een heel goede plek', redeneert ze. De stad met bijna een half miljoen inwoners is een heel multiculturele gemeenschap. Er zijn twee universiteiten. Er is een fabriek van Airbus, waar veel Franse expats voor werken. En het is een beetje een rebelse stad. Dat blijkt uit de verkiezingsuitslag: het is de enige stad waar Labour heeft gewonnen. Als er ergens in Engeland zo'n kinderboekhandel het kan redden, is het hier.'
Om die nieuwe droom waar te kunnen maken doet Pauwelijn afstand van de resterende voorraad van haar Nederlandstalige fonds. Het gaat om circa zesduizend exemplaren van in totaal 9 titels, die in Culemborg liggen. Dat gaat om onder meer Meneer Minuscuul en de walvis van Julian Tuwim, Heeft u soms een knipperlichtje gezien? van Bernardo Carvalho en Dat is míjn vijver van Claire Garralon. 'Ik doe ze voor de helft van de prijs weg, en daar komt nog de gewone boekhandelskorting bovenop.'
De nieuwe winkel, waar ze ook prints van de illustraties uit haar eigen Engelstalige uitgaven zal verkopen, moet in september opengaan. Pauwelijn zoekt nog naar een geschikt pand. 'Ik ga er een crowdfundingscampagne voor beginnen via Kickstarter. Ik wil 12.000 pond ophalen. Niet omdat ik dat geld niet heb, maar als excuus om er veel lawaai over te maken. En vooral: om te testen of de gemeenschap er open voor staat. Als ik dat bedrag niet haal, bestaat er blijkbaar geen behoefte voor.'
Uitgeven blijft Book Island uiteraard wel – zij het minder titels dan in het begin. De uitgeverij beperkt zich tot drie titels per jaar. Doordat Pauwelijn op die manier meer aandacht aan iedere uitgave (en herdrukken van eerdere titels) kan geven, is de omzet even hoog. Sterker: ze heeft het gevoel dat hardbacks steeds meer aanslaan in Engeland. 'Van Mum’s Jumper van Jayde Perkin, een lokale auteur, heb ik 4000 exemplaren in zes maanden verkocht. De rechten heb ik kunnen slijten aan Amerika en onlangs Taiwan, en er is ook interesse uit tal van andere landen.'
Hoe scherp ze ook moet kiezen, Nederland en Vlaanderen blijven belangrijke aandachtsgebieden. Een van haar volgende titels wordt een vertaling van De boer en de dierenarts van Pim Lammers en Milja Praagman. 'Voor alle uitgaven en herdrukken doe ik trouwens ook een Kickstarter-campagne. Opnieuw, niet voor het geld, maar om er aandacht voor te kunnen vragen en klanten erbij te betrekken. Ik vind dat heel goed werken.'
(Eerder gepubliceerd op Boekblad.nl, 17 feb)

Zie ook: portret van Book Island (2014)

Geen opmerkingen: