Bul Super in Delft vierde zaterdag haar
veertigjarig bestaan. De stripspeciaalzaak heeft ieder jaar omzetstijging
geboekt. Eigenaar Peter Ottens (62) mikt nu op een gouden jubileum.
Bul Super viert zijn veertigste verjaardag met wafels voor alle bezoekers. Ottens verwijst daarmee
naar de Vlaamse stripreeks Nero van
Marc Sleen. Aan het eind van ieder avontuur – althans, vanaf De juweleneter uit 1964 – komen alle
personages in de keuken van mevrouw Nero bij elkaar om haar wafels te eten. En
dat terwijl de eigenaar allerminst van plan om de stripspeciaalzaak eraan te
geven. Wel is het zijn vrouw die de wafels bakt.
Ottens heeft het zo
lang vol kunnen houden omdat hij ontzettend veel plezier in zijn werk heeft.
'Wij wonen, heel ouderwets, boven de winkel. Ik ga iedere ochtend zingend de
trap af. Ik vind strips heel interessant – en met ruim duizend nieuwe titels
per jaar blijft er heel veel moois verschijnen. Al is niet iedereen het ermee
eens, ik vind strips vrij veel diepgang hebben. Je kan er eindeloos over
discussiëren. En Delft is een universiteitsstad, dus een discussie is zo op
gang. Ik verveel me geen seconde.'
Ook economisch gaat
het hem voor de wind. 'Alleen toen de euro was ingevoerd en men na een tijdje
doorkreeg dat de euro niet hetzelfde waard was als een gulden, hield men een
halfjaar de hand op de knip. Maar verder ben ik ieder jaar een klein beetje
gegroeid', zegt Ottens, die dat dankt aan de combinatie van een trouw vast
publiek en een 'waanzinnig hoge kwaliteit' van veel nieuwe uitgaven.
Dus de klachten
over de teruglopend aantal stripspeciaalzaken? 'Ik snap nooit wat ze bedoelen',
reageert Ottens. 'Bovendien zijn er nooit veel stripspeciaalzaken geweest. Veel
winkels leefden ook van poppetjes en andere merchandising. Dan ben je niet echt
een stripspeciaalzaak. Ik verkoop alleen maar boeken. Goed, ik heb ook wel eens
gedacht: wat zijn die Kuifje-klokken toch mooi. Maar na een tijdje merkte ik
altijd: wat heb ik daar nou aan? En dan gingen dat soort producten er weer uit.'
Hij geeft wel toe
dat hij het pand in eigen bezit heeft. Een retailer die nu, zoals in Delft,
twee- tot driehonderd euro per vierkante meter moet betalen, redt het niet met
de smalle marges in de stripmarkt. 'Ik heb dat destijds bewust zo gedaan. De
banken deden in die tijd ook niet moeilijk. Wilt u een stripzaak beginnen? O,
leuk, zeiden ze. "Als het mis gaat, pakken we uw boeken wel af en verkopen
we die hier in de hal, zoals we laatst deden met een platenzaak." Maar
het pand is inmiddels afbetaald. En ik heb geen personeel, dus ik kan hier
prima van leven.'
En Ottens is altijd
alert geweest: het nieuws volgen, naar beurzen gaan, collega's spreken, de band
met klant onderhouden. 'Ik weet nog dat ik naar de boekenbeurs in Antwerpen
was. Daar lagen opeens honderden graphic novels. Ik heb gelijk een wand
gesloopt en een nieuwe gebouwd: omdat graphic novels doorgaans kleiner zijn heb
je andere schappen nodig. En ja hoor, die wand is nu gigantisch groot.'
Bul Super is niet
de oudste stripwinkel van Nederland. Het Amsterdamse Lambiek dateert van 1968.
'Maar in ongewijzigde vorm is mijn winkel wel de oudste', aldus Ottens. 'Ik heb
al veertig jaar hetzelfde pand, dezelfde toonbank en hetzelfde artikel. Dat kun je
van Lambiek niet zeggen. Het enige wat in al die jaren is veranderd is het
assortiment. Op een gegeven moment is er bijvoorbeeld manga en graphic novels bijgekomen.'
Voorlopig houdt
Ottens aan die status vast. En toch is het Nero-einde waarmee hij het jubileum
viert niet helemaal voor niets. 'De winkel beslaat twee panden. Daarnaast heb
ik een derde pand waar twee grote magazijnen in zitten. Dat is voor mijn oude
dag, zei ik altijd. Zover is het nu. Ik ga toch maar, op mijn dooie gemak,
beginnen die voorraden weg te werken.'
Daar moeten
prachtige dingen tussen liggen, zegt hij. 'Ik heb in de jaren zeventig ooit
eens voorraden van een collega uit Rotterdam overgenomen. Honderden dozen vol.
Sommige daarvan heb ik nog niet eens opengemaakt.'
(Eeder gepubliceerd op Boekblad.nl, 5 aug)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten