Zelden kwam zo'n grote
bestseller zo vlak voor Kerst uit. Rico van Leon Verdonschot
verscheen op vrijdag 22 december. Dit was alleen mogelijk dankzij krankzinnig
hard werken van alle betrokkenen, aldus de schrijver. En het geluk dat er niets
mis ging. Pas na Rico Verhoevens titelgevecht op 9 december viel het besluit
dat het portret van de kickbokser nog voor de feestdagen moest verschijnen.
Gefeliciteerd met je
eerste plaats in de Bestseller 60. Had je dat verwacht?
'Dank. Ik ben er héél
blij mee, ik wil daar absoluut niet lichtvoetig over doen. Ik had het niet
verwacht. Rico heeft veel volgers op Instagram, maar het was afwachten hoeveel
daarvan ook het boek willen hebben. Kickboksen is ook niet zo'n grote sport.
Rico is groter dan zijn sport. Zeker het afgelopen jaar is een sportieve
volksheld geworden. Dat kon ik niet voorzien toen ik aan het boek begon.'
Hoe is dit boek bij
Voetbal Inside terecht gekomen?
'Vos, mijn vorige
boek, kwam uit bij Lebowski, dat net als Voetbal Inside onderdeel is van
Overamstel. Vos [over de Vlaamse zanger Luc de Vos, red.]
heeft het in Vlaanderen heel goed gedaan, dus ik was er nogal vaak om te
overleggen over pr. Af en toe sprak ik daar met Marieke Derksen van Voetbal
Inside. Ook over Rico. Zij was door hem gefascineerd door zijn gevecht met Badr
Hari. Toen kwamen een aantal dingen samen. Ik wilde altijd al een boek maken
over vechtsport. Ik kickboks zelf ook. En Rico's management wilde na een
documentaire over hem een boek maken. Zij waren daarover met een aantal
uitgevers in gesprek. Marieke had daarom contact met hen. Zij bracht ons bij
elkaar. Het management dacht eigenlijk aan een boek op basis van een paar
interviews bij een omelet. Ik wilde hem een jaar lang volgen. Maar toen we een
paar keer vrijblijvend hadden afgesproken, was er zo'n goede klik dat het snel
rond was. Vanzelfsprekend heb ik toen niet meer aan andere uitgevers gedacht.'
Heel natuurlijk dus. Is
dat de reden dat je meerdere uitgevers hebt gehad: onder andere Thomas Rap,
Brandt, Lebowski?
'Ja. Ik heb de meeste
boeken bij Rap uitgebracht, maar als zij een project niet zagen zitten, zocht
ik een andere uitgeverij. Zo kwam Bruce en ik, over Bruce
Springsteen, bij Brandt en Vos bij Lebowski. Dat was prima. Ik
ben daarom ook nooit weggegaan bij Rap. Dat zou ik pas doen als ze me zouden
tegenhouden om projecten bij andere uitgeverijen onder te brengen. Maar bij Rap
feliciteerden ze me juist als eerste met de nummer 1 voor Rico.'
Hoe beviel de
samenwerking met Voetbal Inside?
'Heel goed. Rimpelloos.
Marieke Derksen is net als Oscar van Gelderen van Lebowski een one man
army. Als je hen om half een 's nachts appt, krijg je na vijf minuten
antwoord. Een out of office-reply? Ondenkbaar. Ik hou daar wel van, een
uitgever die drijft op enthousiasme. Een uitgever die niet denkt in praktische
problemen, maar gewoon doet. Dat geeft mij veel energie.'
Waar bleek dat uit?
'Ik wilde per se een
goede redacteur. Ik wilde graag dat Andreas Donker dat doet, die ik al jaren
goed ken en ook redacteur van Vos was. "Geen
probleem," zei Marieke meteen, "geef z'n nummer maar, dan maak ik een
contract."'
Waarom verscheen het
boek zó dicht op Kerst?
'Aanvankelijk hadden we
geen verschijningsdatum afgesproken. Ik zou Rico een jaar volgen, dus dan zou
het boek eind vorig jaar, begin dit jaar uitkomen. Maar ik wist niet wanneer
Rico zou vechten. Soms weet hij dat ook maar zes weken van tevoren. Toen bleek
dat hij op 9 december een titelgevecht had. In Ahoy, met een pittige
tegenstander: Jamal Ben Saddik. Dat móést in het boek. Als hij zou winnen, zou
alles perfect samenkomen. Maar je wil ook dat het boek vóór de feestdagen in de
winkel ligt. Toen hebben we afgesproken dat Marieke in november een
kant-en-klaar boek zou krijgen. Behalve het laatste hoofdstuk. Als Rico zou
winnen, zou ik dat meteen daarna gaan schrijven. Andreas zou het, desnoods om
drie uur 's nachts, meteen daarna redigeren. Zodat Marieke het 11 december 's
ochtends had. Dan kon het net.'
Alleen als hij zou
winnen?
'Ja. Als Rico zou
verliezen, zouden we het boek tot nader order uitstellen. Een nederlaag zou
geen mooi einde zijn. Hij zou dan ook geen zin hebben om het boek te promoten.
Ieder interview zou beginnen met: "Jij hebt dus verloren". Ik zat dus
mijn nagels helemaal op te vreten toen Rico in de eerste ronde een paar flinke
klappen kreeg. Straks wordt niet alleen Rico uit de ring geslagen, dacht ik, maar
ook mijn boek van de drukpers. Goddank won hij. In de kleedkamer grapte hij na
afloop: "Laat ik het spannend voor je maken met een technische knock-out
in de vijfde ronde." In de euforie van de overwinning ben ik toen zelfs in
de nacht al begonnen met het laatste hoofdstuk.'
Daarna ging niets mis?
'Er had van alles mis
kunnen gaan. Bij de drukker, bij de belevering, bij de inkoop. Maar nee. De
boekhandels hadden er wel te weinig van ingekocht, zo bleek. Op sommige plekken
was het zaterdag uitverkocht. Gelukkig was het absoluut niet zo dat het toen
overal uitverkocht was.'
Is een boek over een
kickbokser wel een boek voor de traditionele boekhandel?
'Toch wel. Het is mede
aan boekhandels te danken dat het zo'n succes is. Overal waar ik ben geweest
lag het heel goed. Zeker toen het op 4 binnenkwam in de bestsellerlijst, maar
ook daarvoor al. Wat ik heb begrepen van de salesafdeling van Overamstel is dat
boekhandels vonden dat er nog wel één nieuw, potentieel groot boek bij kon in
de periode voor Kerst. Normaal verschijnt er vanaf begin december eigenlijk
niets meer. Nu kwam mijn boek nog. Daarom kochten ze het behoorlijk goed in.'
Ik kan me namelijk
voorstellen dat Rico veel wordt gekocht door mensen die
normaal geen boeken kopen.
'Deels wel, ja. Bij de signeersessie
op de dag van verschijnen waren veel jonge mensen die zeiden dat dit hun eerste
boek was. Hun eerste boek! Zoiets vergeten ze nooit meer. En dat is het boek
dat ik heb geschreven. Geweldig. Maar ik merk dat het een heel breed publiek
trekt. Rico is ook niet echt een sportboek. Het is eerder een
portret van iemand die toevallig sport. Het gaat heel veel over zijn moeilijke
jeugd – het afgelopen jaar overleed zijn vader – en relaties.'
Waarom gingen jullie
uitgerekend signeren bij de AKO op Schiphol?
'We hadden de dagen voor
Kerst, van vrijdagochtend tot zaterdagochtend, helemaal volgepropt met
interviews. We zouden niet optreden. Omdat zo laat pas werd besloten of het
boek zou verschijnen, konden we daar toch geen afspraken voor maken. Maar toen
we het schema voor de media hadden gemaakt, hadden we toch nog een gat. AKO had
al eerder belangstelling getoond voor een signeersessie. Zij konden het op
korte termijn organiseren. Zij stelden Schiphol voor: goed bereikbaar én groot
genoeg om veel mensen te kunnen opvangen. Dat bleek heel goed uit te pakken. We
hebben bijna 400 boeken verkocht. Iedereen stond er twee uur voor in de rij.
Hartverwarmend.'
(Eerder gepubliceerd op Boekblad.nl, 8 jan)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten