De cello op de achtergrond
De romans van Margiet de Moor zijn vaak gemodelleerd naar
muziekstukken. Zo ook Mélodie d’amour.
Haar negende roman is een cyclus van vier inhoudelijk en thematisch nauw verwante
strijkkwartetten. In elke afzonderlijke novelle staat een liefdesgeschiedenis
tussen twee mensen centraal (de twee violen), die een derde onmogelijk maakt
(de altviool) en wordt gadegeslagen door een buitenstaander (de cello).
In het slotdeel wordt Myrte bijvoorbeeld door een toevallige
ontmoeting met Gerdine herinnerd aan de intense liefde die ze ooit voelde voor de
vader van haar jeugdvriendin. In het ziekenhuis, waar hij op sterven ligt, reanimeert
ze hem met een felle kus. De daad bekoelt de relatie met Gerdine en haar moeder
– de cello op de achtergrond. Ze proberen Myrte’s contact met de vader te
minimaliseren, maar als hij weer instort, laten ze haar toch opdraven.
Hoe het plot verloopt is echter niet hetzelfde als waarom
het zo gaat, luidt het motto van Mélodie
d’amour. Zo stimuleert De Moor haar lezers dieper na te denken over het
mislukken van relaties. Al geeft ze de oplossing óók. Als een van haar
personages zegt dat ‘het hoe’ vaak relevanter is dan ‘het waarom’ besef je
hoeveel toeval de mensen in de weg zit. De liefde ontglipt je door een ziekte,
een familieband, een te groot leeftijdsverschil of het feit dat een ander
eerder was.
Je hebt geluk of je hebt pech in de liefde – maar meestal
pech, om wat voor soort liefde het ook gaat. Dat lijkt de boodschap te zijn van
deze prikkelende roman. Maar dat hoeft je niet te verhinderen om van de liefde
te genieten zolang het duurt. Ook dat laat De Moor niet onvermeld.
Margriet de Moor –
Mélodie d’amour (336 p.) – De Bezige
Bij, € 19,90 , ISBN 978 90 234 8164 (ppb), € 24,90, ISBN 978 90 8164 5 (geb)
(Eerder gepubliceerd in BOEK 3, 2013)
(Eerder gepubliceerd in BOEK 3, 2013)
Meer Margriet de Moor:
Geen opmerkingen:
Een reactie posten